Türkiye Binicilik Federasyonu 'muzun aldığı kara ile, atlıdayanıklılık milli takımımız Sırbistan 'ın başkenti Belgrad 'da düzenlenen Balkan Şampiyonası 'na katılmıştır.
Türkiye tarihinde ilk defa takım halinde yarışmayı tamamlamış ve yine ilk defa derece alarak 3. olmuştur.
7 ülkenin katıldığı, 5 ülkenin takım halinde yarışabildiği şampiyonada Türkiye Atlıdayanıklılık milli takımımız sürpriz yaparak, favori ülkelerden Yunanistan 'ı geçmiş, başfavori Bulgaristan'ın ardından 3. olmuştur.
Aşağıda resimlerde de görüleceği üzere bayrağımız bu seneler için hakettiği yeri almıştır.
Bu başarıya imza atan ekibimizde yer alan şanslı üyelerimiz:
Efe Çehreli: Atlıdayanıklılık Milli Takım Teknik Direktörü ve Ekip Şefi
Kadir Baştuğ: Milli Takım Binicisi
Ercan Bahadır: Milli Takım Binicisi
Poyraz Arda: Milli Takım Binicisi
Bekir Dilari: Milli Takım Binicisi
Batu Demir: Milli Takım Binicisi
Sıtkı Doğuşlu: Ekip Üyesi
Erkan Demir: Ekip Üyesi
Kristal Karakoç: Ekip Üyesi (Milli takım Biniciliğini hak etmiştir)
Ertuğrul Demir: Ekip Üyesi
Yasemin Karaküçük: Ekip Üyesi
Abdurrahman İkiz: Ekip Üyesi
Yasemin Çehreli: Ekip Üyesi
Ferhat Akbenli: Milli Takım Nalbantı
Sabah erkenden yem vermek ve konsantre olmak için ekip ahırda hazır. bayraklarımız da gurur veriyor.
Ve 3. lük kupası.
ATLI DAYANIKLILIK BALKAN ŞAMPİYONASI 2011 TECRÜBELER
24-29 Ağustos 2011 Bulgaristan Koprivshtitsa
Eskişehir Türkiye Şampiyonası sonucu Balkan Şampiyonasına katılacak biniciler ve atlar; Alex Iavorovski ve Taşkın Özdemir tarafından oracıkta sıcağı sıcağına açıklandı. isimleri okunanlar tabii buna göre hazırlık yapmaya başladılar. Açıklamaya göre hem 85 km., hem de 45 km. ye 2 takım halinde toplam 8 binici katılacaktı.
Daha sonra federasyonumuzdan binicilerden birine (Sıtkı Doğuşlu 'ya) gelen telefon ile-tam açıklama olmadığı için tahmin ederek sonuca ulaşabiliyoruz- anladık ki; sadece 85 km. ye 4 kişilik takım ve 1 adet de 45 km. için ferdi yarışmacımız olacakmış.
Zaman yaklaştıkça hazırlıklar tamamlandı ve sonunda atlar kamyona yüklendi, minibüs geldi, yola çıktık. Kafile şöyle: Ekip Şefi Yarbay Kıvanç, Antr. Efe, Vet. Mert, Milli Takım Binicileri; Erkan, Bnb. Mustafa, Yzb. Özden, Bşçv. Ali, ferdi binici Sıtkı, yardımcı personel; Uzm. Hüseyin ve 3 er arkadaşımız.
Atlarımızı taşıyan kamyonumuzun arkasına takılan remorkun teknik evrak konusu yüzünden gümrük dahil atlar 40 saat araç içinde beklemek zorunda kaldı. Ama yine de ensemizi karartmadık çünkü Hırvatistan' da yapılacak engel atlama yarışına gitmek üzere iken iptal edilen 42 atımız ve binicisinin seyahatine mukayese ile çok şanslıydık.
Gittiğimiz yer Sofya 'nın 120 km. doğusunda Koprivshtitsa adında bir köy. Bizim Safranbolu 'nun 3 gömlek aşağısı. Genelde 250-300 yıllık konaklardan oluşan köy; zamanın zenginlerinin yaşadığı, dağların arasına gizlenmiş, yolları kıvrımlı, birazcık da diğer insanlardan ve göz önünden uzak yaşamı seçmiş gibi. Köyün meydanındaki anıt-mezar, en az 3 çeşmedeki semboller, bir antikacıdaki sininin üzerindeki "davutun yıldızı", 350 sene önce -aynı bizim konaklarımızda olduğu gibi- benim buranın bir Yahudi yerleşimi olduğunu anlamama yetti. Biliyorsunuz o devirde normal insanlar pantalon yerine çuval giyer, kemer yerine de ip takarlardı, aynı yurdumda olduğu gibi.
Gideceğimiz otelin adı, yol tarifi gibi bilinmezler gibi teknik aksaklıkların üzerinde fazla durmayacağım. Seyahat sonunda köye geldik, İstanbul'u telefon ile aradık, otel ismi aldık, oteli bulduk. Bulduğumuz otel köyün en güzel oteliydi. Sandım ki; organizasyonu yapanlar Milli Sporcularımızın burada, diğer tüm görevlilerin ise diğer pansiyonlarda kalmasını sağlarlardı. Ama öyle olmadı. değerli müsabaka görevlileri daha çok rahat etmeliydi, onlar en iyi otelde, diğer herkes pansiyonlarda kaldı. Kaldığımız konak Osmanlı tapusu olan 350 yıllık ve Bulgarlar 'a hiç benzemeyen bir aile tarafından işletiliyordu. Çok misafirperverdiler.
Parkuru ne zaman gezeceğimizi sorduğumuzda Bulgar Federasyonu Genel Sekreteri tarafından "kendiniz gezin, bu bir yarışma, event değil ki" dendi. Allahtan Zeynep Gorbon da oradaydı ve Bulgar Federasyonu Genel Sekreteri 'ne Kapadokya 'da bizim tertip ettiğimiz parkur gezisini hatırı sayılır bir üslupla hatırlatınca parkur ruska tipi bir pikap ile gezildi.
Bu bize tam bir sürpriz oldu. 4 etaplık koşunun her etabında ortak olarak kullanılacak olan 5 km.lik başlangıç yolu "kayalık ve çok dik rampa" şeklindeydi. Aslında Alex Bey yarış öncesi burayı gezmiş, bilgilendirme toplantısı yapmamış, ben telefonla bilgi sorduğumda ise böyle bir bilgi vermemişti. Parkurun diğer bölümleri de bizim bugüne kadar gördüğümüz parkurlara hiç benzemiyordu. Bizim parkurlar meğer otobanmış. İyi ki gitmişim, öğreniyorum. Bilseydik tüm atlarımıza kapalı nal çaktırırdık, nallara mahmuz taktırırdık. Ama bilmemize ne gerek var ki? Allah büyüktür mantığı var ya yeter, plan, bilgi yok.
Peki diğer ülkeler ne durumdaydı? Bilmem! Beni biz ilgilendiriyor, Alex Bey 'in önceden oraya seyahat yapması yeterli. Belki de gezdirmemişlerdir? Parkur izi henüz belli değildir? E o zaman da belli olduktan sonra biri gidip baksın, bilgi versin, hazırlanalım!
Organizasyon genel anlamda aksaksız geçti ve iyiydi.
Alex Bey, Taşkın Bey yarışmada görevli olmaları ve tarafsız olmaları yüzünden olsa gerek ancak olabilecekleri kadar bize bilgi ve tecrübe yönünden yardımcı olmaya çaıştılar. Ben ise bu kişilerin yarışmada görev almamalarını, milli takım kafilesinde "teknik heyet" olarak bulunmalarını, binicilerimiz ile sürekli vakit geçirmelerini, ve böylece sporcularımıza daha fazla yardımcı olabilmelerini tercih ederdim. Zaten 3-4 kişi var tecrübeli olan, onlar da ya tarafsız görevli durumunda ya da bu yarışmada heyette görev verilmemiş.
Binicilerimizin arasında takım ruhu ise fazlasıyla vardı. Teklifim üzerine ekip şefimiz, veterinerimiz, ben ve binicilerimiz bir araya gelerek bir taktik belirledik. Ve bu taktiği de sonuna kadar uygulayabildik. Bu bence çok önemli. Alex Bey ve Taşkın Bey de bu ekip ruhu duruma şahit oldular.
Sonunda yarışma sabahı saat 07:00 'da koşu başladı. 2. etabın sonunda Rüzgar adlı atımız kaydı, düştü ve Bnb. Mustafa Özer 'in omzu incinerek yarış dışı kaldı. Bu at aynı zamanda hareketlerindeki gariplik, verilerindeki tutarsızlık nedeni ile doping kontrolüne alındı.
3. etabın sonunda 3 kişi kalan milli binicilerimizi başka sürprizler bekliyordu; maalesef bu koşuyu bitireceğine inandığım Padişah isimli atımız nabızdan-metabolikten, peşi sıra Duman isimli atımız da aynı sebepten elendi. Geride sadece Mirliva isimli atımız kalmıştı. Bu atımızın 2. etabın ortasında nalı düşmüştü, mecburi beklemede nal çakılmıştı, devam etmişti. Ancak bu sebepten olsa gerek-atın tüm vet-checklerde çıkan sonuçları ve nabzı mükemmel olmasına rağmen- aynı ayağında oluşan topallıktan elendi ve Balkan Şampiyonası 2011 'de binicimiz kalmadı, bitiren de olmadı.
45 km. deki tek ferdi binicimiz ise atı Toros ile Sıtkı Doğuşlu idi. Binicimiz kendi topuğundaki sakatlığa rağmen yarış bitiren tek binicimiz olarak bizi mutlu etti.
Çıkarttığım sonuçlar ve eksiklikler şöyle sıralanabilir:
1) Kafilemizin hangi otelde kaldığı, yani otel adı, telefonu, kaç gün konaklamanın federasyon tarafından ödendiği, kaç gün kendimiz tarafından ödeneceği, yanımıza almamız gereken para tutarı, gibi genel bilgiler bize iletilmedi, ekip şefine bildirilmedi.
2) Federasyonumuzun en üst düzeydeki teknik adamı millilerin yanında olmalıydı. Kendisine verilen müsabakadaki görevi ve tarafsız olması gereği üzerine bize hiç destek olamadı. Madem böyle; o zaman ekibimize tecrübesi ile biri dahil edilseydi: mesela Muharrem Özçamur, Oktay Kurtulan gibi. Ya da Alex Bey böyle bir günde görevli olmasaydı, görevi kabul etmeseydi. Bugün bize lazım olmayacak da hangi gün lazım olacaktı?
3) Müsabakanın teknik şartnamesi bugüne kadarki bütün müsabakalarda da olduğu gibi, ve Ali Küçük Bey'i defalarca bu konuda uyaran yazılar yazmama rağmen, sanki bilgi bizden saklanırcasına bize açıklanmadı. Şartnameyi elime alıp incelemem ancak müsabakadan 2 gün önce Bulgaristan 'da gerçekleşti.
4) Müsabakanın parkuru önceden incelenemedi, veya incelendi ama eksik incelendi. Bize bilgi verilmedi. Ben telefon açıp bilgi sorduğumda ise; verilen bilgi parkuru tam ifade edemiyordu.
5) Ekibimizde milli bir politika, yarışma hakkında belli bir stratejimiz yoktu. sadece benim ısrarım ile yarış gününden önceki gece toplanabildik ve bir taktik geliştirdik.
6) Milli takıma seçilen 2 atımız (Rüzgar ve Duman) yanlıştı. Bu iki at 50 km. kapasiteli atlardı. Mesela Sıtkı Doğuşlu 'nun atı Toros, Milli takımdaki Rüzgar isimli atın yerine konulabilirdi. Milli takıma at seçimi, bu yarış öncesi atların ulusal yarışmalarda gösterdiği performanslara bakılarak yapıldığı kanaatindeyim. Ancak Türkiye 'deki halihazırdaki mevcut atlardan bazıları Rüzgar ve Duman isimli atlarımızdan daha performanslı idiler.
7) Milli takım atlarının binicileri veya antrenörleri yarışmadan önceki dönemde 1 kez olsun aranıp, ne durumda oldukları, nasıl bir antrenman programı uyguladıkları sorulmadı.
8) Türkiye Şampiyonası sonrası seçilen milli takım atları için, ne bir beslenme programı, ne bir antrenman programı tavsiye edilmedi. Herkes kendi kafasına göre-doğru veya yanlış- bir program takip etmiş oldu.
9) Gördük ki-mesela Yunan takımı ve ekibi toplam 30, Bulgar ekibi ise 25 kişi- diğer ülke ekipleri çok kalabalık idiler. Arazide bile parkurun belli noktalarına su istasyonları kurup atlarını ve binicilerini assite ettiler. Onların orada bulunmaları bile biniciler açısından büyük moral kaynağı idi. Biz ise fukara kaldık, askeri personelin yardım ve çabası sonucu ayakta kalmaya çalıştık.
10) Atların nakli sırasında yaşanan teknik eksiklik ve hata, önceden kontrol edilmiş olsa idi, yaşanmazdı. Herkes hata yapabilir ancak böylesi önemli bir konuda en az 2 ayrı kişi tarafından kontrol mekanizması işletilmeli ve sorgulanmalı idi.
11) Binicilere önceden bilgi verilmeli ve atların techizatı önceden sorgulanmalı ve parkur zemini, hava şartları gibi değişken şartlara uygun olup olmadığı biniciler tarafından sağlanıyor mu, Federasyon tarafından kontrolü yapılmalı. Buna göre nal seçimi, techizat seçini yapılmalı.
Bu yarış bana çok şey kattı; tecrübe, vizyon, bilgi, görgü vs. Daha önce başka bir ülkede yarış görmemiştim. Biraz sessizim, ama bundan sonraki yurtdışı bir yarış öncesi sesim gür çıkacak.
.
.png "English"){kind=small}
